W dniu 21 listopada 2023 r. w siedzibie Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie odbyło się spotkanie z Paniami: Bożeną i Katarzyną Mikke – wdową po adw. Stanisławie Mikke (1947-2010), jurorką konkursów krasomówczych jego imienia oraz ich córką Katarzyną Mikke, obecnie aplikantką izby warszawskiej.
Spotkanie otworzył Wicedziekan, Aleksander Krysztofowicz, który w swojej przemowie odniósł się do osobistego spotkania z mec. Mikke z okresu szkolenia na aplikacji adwokackiej. Następnie głos zabrała prowadząca spotkanie, adw. Ewa Stawicka. Jej znajomość ze Stanisławem Mikke była efektem m. in. bliskiej współpracy w ramach czasopisma „Palestra”. Od dziesięcioleci pozostaje także zaprzyjaźniona z jego rodziną.
Spotkanie miało charakter wspomnień o wybitnym członku samorządu adwokackiego. O jego zasługach i licznych relacjach w środowisku świadczyła obecność blisko sześćdziesięcioosobowej publiczności składającej się z trzech pokoleń warszawskiej palestry, tj. przyjaciół, uczniów oraz aplikantów adwokackich. Naczelną Radę Adwokacką reprezentował adw. Sławomir Ciemny, przewodniczący Wyższej Komisji Rewizyjnej.
Mecenas Stawicka na początkowym etapie rozmowy zachęciła obie Panie do opowiedzenia swoich wspomnień związanych z jego rolą jako ojca, męża a także zdradzenia kulis powstawania jego przemówień, różnorakich tekstów oraz pracy nad kolejnymi numerami „Palestry”. Jego znakiem rozpoznawczym był zielony atrament w piórach i długopisach. Natomiast jego ulubioną rośliną była magnolia.
Życie mec. Mikke to przede wszystkim praca na rzecz samorządu adwokackiego oraz przyczynienie się do upowszechnienia wiedzy o zbrodni katyńskiej. Stanisław Mikke, od lat 80tych XX wieku był wybierany na kolejne kadencje do składu Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie. Od 1998 r. przewodniczył Komisji Etyki w Naczelnej Radzie Adwokackiej. W ramach tych obowiązków reprezentował polską adwokaturę m in. w Czechach, na Słowacji, na Ukrainie. W latach 1997-2001 był także sędzią Trybunału Stanu.
W okresie od 1993 do 2010 r. (aż do swej śmierci w katastrofie prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem 10 IV 2010 r.) pełnił funkcję redaktora naczelnego „Palestry”. Za jego czasów czasopismo to zyskało wysoki poziom naukowy oraz zawierało teksty o historii i sztuce. Pośmiertnie w 2011 r. został wydany zbiór felietonów z serii „Bez togi”, mający charakter pamiętnika, gdyż wielokrotnie autor odnosił się w nim do aktualnych wydarzeń istotnych dla państwa, adwokatury czy wymiaru sprawiedliwości. Książka ta jest dzisiaj białym krukiem na rynku wydawniczym.
Przez trzy kadencje był wiceprzewodniczącym Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Na początku lat 90tych XX w. brał osobiście udział w pracach ekshumacyjnych ofiar zbrodni katyńskiej w Katyniu, Charkowie, Miednoje i Bykowni. Jego zaangażowanie miało także osobisty charakter, gdyż ofiarą sowieckiego reżimu stał się w latach 40tych jego bliski krewny. Był autorem kilku książek – poświęconych pamięci o zbrodni katyńskiej, ale również beletrystycznych. Interesującym wątkiem w życiorysie Mecenasa było pełnienie funkcji konsultanta do filmów Krzysztofa Kieślowskiego. Jego opowiadanie stanowiło także inspirację do filmu tego samego reżysera, tj. „Krótki film o zabijaniu”.
W ostatniej części spotkania prowadząca przekazała głos osobom mającym osobiste wspomnienia o mec. Mikke. Głos zabrali adw. Ziemisław Gintowt; sędzia SSN w stanie spoczynku Stanisław Zabłocki, adw. Andrzej Tomaszek, adw. Marek Szelenberger oraz adw. Andrzej Orliński.
Adwokatura uczciła pamięć o Stanisławie Mikke m.in. nazywając konkurs krasomówczy jego imieniem i wymienieniem jego nazwiska na tablicy pamiątkowej poświęconej czterem ofiarom katastrofy smoleńskiej na budynku siedziby Naczelnej Rady Adwokackiej. Na aktualnym etapie w środowisku adwokackim zaistniała idea stworzenia książki biograficznej upamiętniającej postać mec. Mikke. Kilka lat po śmierci Naczelna Rada Adwokacka zleciła realizację dokumentu o jego pracy, zarówno w zawodzie adwokata, jak i o działalności publicystycznej, pisarskiej i naukowej. Reżyserem dokumentu pt. „Śpij, mężny” jest Rafał Geremek. Stanisław Mikke ma w Warszawie ulicę swego imienia, w pobliżu sądów mieszczących się na Czerniakowie.
adw. Karolina Wierzbicka